Leeve Lüüd,

bi de plattdüütsch Gottsdeenst op de letzt Sünndag vun Aarntmaand hett de Paster vun Sünn snackt, un dat dat sünner Sünn, – ahn Sünn – woll doch ni geiht in us Minschenleven. Aver doch ward all vergeven, as dunntomolen de Töllner Zachäus vergeven worrn is. Blots blangenbi – de Gottsdeenst sull eentli bi früündli Wedder ünner de Eek vör de Kark in Eimk mookt warrn, doch de Sünn schien so hitt, dat wi denn doch leever sünner Sünn in de schulige Kark de Gottsdeenst fiert hebbt. Good besöcht weer he ok wedder, liekers dat so hitt weer. Nu aver trüch to de anner Sünn, sünner de de Minsch sachs doch ni utkamen deit. As ik so luster un simeleer, dor full mi een Dreepen in, is nich lang her. Dor har ik noch dacht, dat weer nich good, aver ik mutt togeven, dat har ok wat lichtet, dat hett good doon. Mien Seel weer free achteran. –  Wat har sik doon!? Nu, keen kann woll seggen, dat dat een Oart Eruption geven hett, de mit mi passeert is. Ik bün eentli een stille Keerl, de dat meist  mit sik sülm utmookt, aver in düsse Laag is wat mit mi dörchgahn, as wenn een Ventil opmookt worrn weer. Und dat keem so… Wi sünd bi Hus ankamen und steegen ut dat Auto ut und, as dat jümmers so passen deit, keem de „Ole griese Mann“ us mol wedder in de Mööt. Över Maande har he sien Snut holen, doch dütmol har he woll wedder een Utsetter in sien Breegen un fung an siene Löögen to vertellen. Un dor heff ik em denn örntli een mitgeven, mit Wöör, de ik nu nich mehr weet. Vun´t  Auto över de Tuun bün ik mit veer, fiev Schree as een Gazell sprung` un stünn vör em. Ik kunn sien Bang in de Oogen seehn un ik mutt togeven, dor harr ni veel an fehlt, dat ik em bi´n Kanthaken kreegen wull. Aver dat bleev bi de verbale Saak. Dat weer mien Sünn, de sik so good anfööhlt hett. Un nu harr ik de Tosaag kreegen, dat dat so leeg ni is. Sachs bruukt elke Minsch een anner, an de he sik rieben kann, wieldat he een „negative“ Opladen loswarrn mutt. Geiht woll nich jümmers mit Loopen un Yoga, mennigmol bruukt wi een Morslock, dat wi Petten künnt. Blots af un an mol…

Af un an mol is ja ok wedder Wahl. Düt Johr steiht wedder de Kommunalwahl för de Dör. Bi us in´t Rebeet givt för de Räte keen Kandidat vun de AfD, man för de Kriesdag hebbt sik wölk funnen. Plakatiert hebbt se ehre dummen Spröök aver, as wenn se överall to sitten kamen wüllt. Man good, dat een Barg dorvun al wedder „wegweiht“ sünd. Nülichst weern se ok in Uelzen to stahn un harrn aver eentli nix to vertellen, blots dat Bangemooken mit Parolen un Löögen wo nix achter sitt. Hohle Phrasen, hohle Köpp, wöör ik mol seggen. Man, leeve Lüüd,  wi döfft nich vergeeten, dat dat heel veel Volk givt, wat dorop anspringen deit un wenn dat to Wahl geiht… Jungedi, dat is denn nich mehr to´n Högen, glöövt jii nich ok!?

Ik finn jümmers wichti, dat sik de Lüüd, de denn wählt woorn sünd, vernünfti inbringen doot un sik in de Uttuusch över de Argumente – nich Parolen un Polemik, de för of tegen een Saak spräken, insetten un to´n Sluss na ehr Geweten afstimmen doot. Dat kann denn ok mol een Stimm för of tegen wat ween, wat de „gemeine Wähler“ mit de Parteibook, dat sachs dorachter steiht, ni övereen bringen mag. Aver dorför sünd ja ok de „Ratssitzungen“ dor. Da mag „Volk“ giern un veel hengahn un sik inmischen. Ik will dat ok doon – wenn ik nuch Stimmen tohoop kreegen do, ok  as „Ratsherr“.

Leeve Lüüd, wi sünd also all nich free vun Sünn, dat bringt överhaupt nix, de AfD orer anner Grööhlparteien de Stimm to geven un wi künnt us alltohoop för de Gesellschapp inmischen un inbringen. Nich blots snacken ok mol mooken! Een Ehrenamt för elkeen Börger  un nich een poor mookt allens! … Dat weer mol wat…

Bit to´n nächsten Mol-

lett jüm nich argern

Niels