Moin leeve Lüüd,
nu is all wedder een Maand dörch und de grootartige, tomindst plante, Koalition liggt in de letzten Zuckungen för dat „Wat geiht us uns Gesabbel vun vör de Woohl!“-Programm, beför de roten Socken von de Basis denn ganzen Schiet öbern Jordan schicken… Und wat kümmt dorno!? – Mütten wi denn bang för dat FDP-Gespenst ween!? Oder för de absolute Muttimacht? Dat is alle mol ehrlicher as sik denn Dood op Raten von de „Verwuddelten“ aftoholen. Töben wi mol, wat dorbi rutkümmt. Leeve Sozialdemokraten, besinnt jüm – mookt dat Krütz an de richtige Stell!
An de richtige Stell hett man sik in Gerdau ok went, sogar utnahmswies mit schwatte Tostimmung vöraf, avers de toständigen Lüüd wullen nix dorvun hörn- se föhlten sik ok noch in eere fröhobentliche Roh stört, wiel sik eener ehrenamtlich anmaßt hett, sik denn in de achtiger Joohrn anleggten Wiechelpaad achtern Footballplatz to erinnern und üm Ünnerstützung vun de School fraagt hett…-as Projekt, so nömt man dat jo hüttodaags…
Manche Lüüd geiht dat wohl eenfach to good…
Dat de een oder anner sien Schiet ut´n Auto rutschmieten deit, dat is jo leider so. Dor gifft dat nuch Dösbaddels, de düssen „bewussten Vörgang“ för normol holen und nienich Breegenschmolt (hebbt se dat öberhaupt!?) an de Ümwelt oder de Dierten, de se dormit schoden künnt, opwennen. Keen vun düsse luftleeren Blödmusikers schmiet af un an mol denn Inhalt vun sien Zampel op denn Grönstreifen twüschen Bohnsen un Bargfeld. In een Plastiktut inpackt sünd twee bit dree „Alupäckchen“ – ik vermote mol dor is Brot bin – dorto liggen in düsse Tut denn noch Wuddeln oder, so heff ik vundaggs entdeckt Kohlrabischieben und een Mandarin. Schad üm dat scheune Eeten, avers de Kolleg schient sik tohus ni to truun wat to seggen. Oder he is in sien Bedreef bang dorför, dat se sik een högen, wenn he siene Klappstullen utpackt, während de annern sik de Pizza oder denn Döner in Liev schüüffeln.
Viellicht koomt düsse Beschriebung jo eene Leserin bekannt för und se erkennt eer full Leev un goode Gedanken mooktet Freetpaket wedder – denn givt dor wohl wat to klären – mutst jo ni glieks dat Nudelholt schwingen!
Schwingen deit jo to Tied nich veel in de Saak mit de vermaledeite Stroot in Gerdau – jii weeten all, woelk ik meen – dat gaert dor för sik hin und keen weet, wat dor nu ut ward – op min Vörslag vu´nt letzte Mol heff ik bit hüt nix offitiellet hört, avers dat givt wohl noch öllere Papeere, de nu endlich bewiesen sallen, dat de Strooten doch widmet woorn sünd in´t königliche Amt Bodendiek – so lang is dat all her. Op dat noch tellt!? Dor ward noch´n ganze Tied sungen warrn, heff ik so denn Verdacht…
Sungen heff ik ok – düt mol nich mit mien Remigius-Chor – nee, ganz alleen heff ik in de Soborger Kark an Volkstruerdag een plattdütschet Leed vördreegen. Man in´ne Tünn, wat weer ik opgeregt as min Optritt neeger und neeger keem. Und denn güng dat Mikrofon nich – wat´n Schiet! Ik bünn denn nochmol anfungen – ohne Technik- und – wat sall ik seggen- dat hett good klappt! Mattes, de Soborger Paster, hett seggt, dat dat beeter weer as bi de Prov an Sünnobend. Und ik glöv, ik heff dat ganz good hinkreegen, so hebbt ok annere Besöker mi toflüstert. Und ik heff mi so good föhlt, dat glövt jii gorni! Trällern mokt wirklich Spooß!!!
De Chor hett ok noch wat to doon in düsse letzten Wuchen vun´t Johr – dor freu ik mi op!
In de Adventstied sünd wi bi veer taldi Lichten to hören und to sehen – in de Soborger Kark, Klock halvig Tein geiht los! Wi seen us!
Bit dor hin let jüm ni argern –
und hebbt eene besinnliche Wiehnachtstied
