Leeve Lüüd,

nülichst weer ik wedder Loopen un heff dütmol Kurs op Gerdau över de niege Radweg nahmen. As ik denn an de Ellernbruch bi de „Ölmööhl“ vörbi weer, güng mi dat Hart op. Dor weern doch wahraafti twee Vagels in de Luft , de ik in us Rebeet noch ninich seehn heff – un ik bün faken ünnerwegs, keen vun de Stuvenhockers, de vun de Welt nix mitkriegen doot, wat nich digital opbereitet ward. Düsse Vagels weern an Danzen un dat seegh richti scheun ut. Ik heff mi de Kopp verdreiht un se de heele Tiet bekeeken. Keen afpleugte Ackerrand und dotsprütte Gröönstriepen, wat een sonst so opfallen deit – nee, twee herrliche Vagels in witt un swatt. De Kiwitt hett sik infunn´! Is dat nich moij? Op een Weg dörch de Feller heff ik ok noch de Footafdrücke vun de Waschbär seehn und weer heel vergnöögt, dat weer ok een vun de minnen Daag, de dat nich so kold weer. Denn keem ik wedder an een anner Acker vörbi und de hett mi denn de Lust op Landleeven mol wedder een beten suer maakt – mi weer al poor hunnert Meter vörher so komisch tomoot – so een bitter Smack op de Tung stell sik in – de Wind keem vun vörn und as ik denn över de Kupp keem un de Trecker mit sien groot Sprüttmaschin achterher över de dootbruune Scholl brummen seegh, dor weert klor – ik heff de sunde Luft vun beste konventschoonelle Landwirtschapp insuugt – un je neeger ik keem, so sworer full mi dat Aten. Ik heff denn blots noch heel flach hechelt un bün fix wieter, dat Gift harr ik noch meist bit to Hus op de Tung un ik heff dacht: „Dat wunnert mi nich, dat se schrivt, dat de Vagels jümmer minner ward, wo se doch allens dorför maakt, de Insekten, de de Vagels as Fudder bruukt un de Vagels dorto mit ehrn venienschen Sprüttkraam aftomurksen…“ Wat deit de Imm dat nützen, wenn op dat Sprüttmiddel „bienenfreundlich“ opdruckt steiht un se denn vör Hunger starvt!? – Un de Buer „utverseehn“ de Striepen, de sien nich is, glieks mit „behannelt“ – wenn he dat nich al ünnerplöögt hett, ok „utverseehn“, is ja klor,  un as „sliekern Prozess“, as dat in us Dagblatt to lesen weer… De Kommuun lött sik beklauen un kiekt to. Of dat so richti is!? – Kann dooch eens ni so swor ween, dat richti optomeeten un Kennteeken intobuddeln. Aver so, dat se nich tokamen Vörjahr „utverseehn“ wedder ünnerplöögt ward… Frömd Minschen aftowieren deit wunnebor klappen, Buwarke intorieten, wieldaat se een poor fingerbreet över de Scheed buut sün, all keen Problem, aver  bi dat Thema sünd se överfordert… Ik wunner mi jümmer mehr över mennigeen verdwarstet Daan…

Aver argern will ik mi nich, dat doot annere sik nu wedder!

Bit to´n nächsten Mol

Niels