Leeve Lüüd, in de Wintertied geiht dat ja een Barg Bööm an´t Leven. Dat höört dorto un so een Füer in Oven of in de Bilegger is wat heel scheunet.
Doch bi de een of anner Boom stellt sik de Fraag, wodenni dat denn angahn mag, dat de vun hüüt op Morn sünner Noot dootmaakt worrn is. So ok in Bargfeld. Twee Bööm an de Kreisstraat hebbt se dor ümhaut un een an de Eck na de Holthuser Weg dorto. Worüm, heff ik mi fraagt, wo doch achter de Bööm ok Platz för de „Lückensluss“ vun de niege Radweg an de Börgerstieg weesen wöör!? Nu heff ik de Börgermeister dorop ansnackt. He vertell mi, dat he dat ok so seehn hett, dat de Weg dorachter lang gaahn kunn, aver de „Dörpsgemeenschap“ harr dat so besloten. Und nu sünd se weg. Sowiet ik weet, sünd de Bööm nich leeg west, de för en paar Meters Footweg oppert worrn sünd. Dat finn ik schaad un ik kann dat ok nich navulltrecken. Dat güng man aver so fix mit dat Afholten, dor kann keen sik blots wunnern. Un ik glööv meist, de „Dörpsgemeenschap“ bestaht woll nich ut veele Lüüd, denn so gau, as se se dall harrn, kunnen se gorni all de Lüüd fraagt hebben… Mi hebbt se nich fraagt un de Lüüd, de de Bööm vör ehr Hus harrn, ok nich… Denn heff ik nocheens in Dörp fraagt, worüm dat den nu nöödig weer. Nu kreeg ik een anner Geschicht to höörn. De twee Bööm, de weeken mütt för de „Ansluss“ weern ja mol privat sett worrn vun de Minsch, de dat Hus duntomalen hört hett. Un de Afstand weer ok to smaal för een Weg- ik heff nameten – twee Meter dörtig twüschen Stamm un Tuun. Ik meen, dor harr man een lütte Weg in Eegeninitiativ vun de Breete vun een Meter woll twüschen kreegen… Aver, so hett dat heeten, dat weer al bi de Inweihn vun de Radweg besloten worrn, dat de Bööm weg mütt. Is dat nich wunnerlich? Ik heff bi even düsse Veranstalten mit twee, dree Lüüd över de Ansluß snackt. Dor weer vun „achter de Bööm lang“ snackt worrn. So ward denn anner Wohrheiten buut, wenn klüngelt ward… un worüm is dorvun nix op de Dörpsdag vertellt woorn? – Un de anner Boom, de ok mit verswunn is!? – Dorto wöör seggt, dat weer nu een „Privatboom“, de dor stünn un de kunn wegmaakt warrn, as de Privaten dat wüllt. Aha. Is dat so eenfach? Un wenn dat een so een „Privaten“ is, keen tahlt denn de hochgahne Plaster vun de Gemeenweg? Dat mutt nu weer glatt trocken warrn, denn nu is dat so sünner Boom een Stolpersteed worrn… Un de anner twee Bööm? – Wenn de ok „privat“ sett worrn sünd, denn har man doch de vundage Besitter fragen müsst? Oder nich!? – Verdwarste Saak! Tominst salln se nu aver ricklig niege Bööm setten – to´n Utgliek weer dat woll dat minnste. Meen ik!
So, un dormit ik mi doröver nich alleen mit de Nobarn vun de dooten Bööm argern mutt, heff ik dat nu mal rutlaten.
Damit anner nu ok wat to´n argern hebbt!
Niels
