Moin leeve Lüüd,
nu is dat all een ganzen Maand her und wi hebbt jümmer noch keen niee Regierung. Avers de Roten looten sik wohl doch vun de vermeintliche Macht locken und setten eere letzten 25 Perzent för düsset Speel. De Insatz is hoch und, vörutgesetzt, dat de Parteimitgleeder denn ok noch afnicken, de Kugel rullt denn nich ganz veer johre lang. Man ik heff mine Bedenken, dat se denn op een rotet Feld landen ward. De letzte Rettung sünd also nu de Mitgleeder – viellicht finnen sik jo genug, de dat Speel nich mitmooken wüllt und somit de ole Tant wohrn. De Hoffnung nippelt toletzt af, heet dat jo in Volksmund. Avers ik seh SCHWATT! In Gerdau strieten sik jo de Lüüd över de Widmung oder Nichwidmung vun de Stroot „In de Worth“. Nu löppt dat jo intwüschen´n ganze Tied und de Fronten hebbt sik verhärtet. De een kann nich mehr op sin Hoff, weil de anner sien Schrott afstellt hett, de anner stellt sien Vehikel so af, dat de een mit siene grooten Maschins nich mehr an sien eegen Schrott vörbi kann… Nu, ik heff min Breegenschmolt mol´n beten röhrt und heff mi een salomonischet Urteil utdacht. Irgendwann, dat is jo nu wohl all wiet över hunnert Joohrn her, hett dat jo mol´n Tuusch geben. De een wull een Schüün buun, und dorför hebbt se denn dat Stück vun de Stroot op denn Hoff versett, ümleit sotoseggen. Nu süht dat jo ut as wenn de Widmung vun de Stroot gorni stattfunnen hett, also nienich rechtsgültig worrn is. Also: Trüchtuuschen! De Schüün ward afreeten und de Stroot kriggt weer eern olen Verloop. Viellicht will dat Museumsdörp de schüün jo hebben!? Denn kunnen de Anwohners weer de Stroot benutzen as dat jümmer weer und de anner kümmt höchstens noch ünner sien eegen Maschin to liggen, wenn he öbern Hoff geiht.
Und denn weer dor noch wat -Wirtschaftswege in de Gemarkung sünd in de letzte Tied opfüllt woorn, nur eenige bestimmte… Dat kust´n Barg Geld und dat mutt de Allgemeinheit betohlen. Ik froog mi, ob denn dorför ok Utschreibungen vunnöten sünd oder ob de Statuten de friehändige Vergav vörsehn doon. Avers dat is nur een Deel vun düsset Thema. Denn dor is noch wat – de MAschinen, de dor röber rumpelt, warrn jümmer grötter und mehr und mehr VeertigTunners koomt to´n Insatz, ok för Fohrten, de nix mit de Buernwirtschaft to doon hebbt. – ok hier: Allens op Kosten vun de Allgemeinheit, denn so gau, wie de Strooten weer tweifohrt sünd, mööten se bald wedder oparbeitet warrn. Nu heff ik in´t Radio hört, dat se in een anner Gemeinde de „Treckermaut“ inföhren wüllt! De Nutzer tohlen för dat Tweifohren vun de Wege und so is de Verteelung ´n beeten gerechter. Dat holl ik för een goode Idee. Wenn se schon de Dreekommafiev-Tunnen-Schilders wegnehmen, dormit de grooten Kieslaster dorlangfohren kunnen, so salln se wenigstens eern Andeel för de Instandsettung dortogeben. De Agrarbetriebe viellicht´n beeten weniger. Dat kunn man jo staffeln… Dor sall de örtliche Politik mol över nodenken – se sünd för alle dor und nich nur för eern Klüngel.
Dat dat ´n Barg Lüüd geben deit, de sik üm de plattdütsche Sprook kümmert, dat is bekannt. Nu is dat Plattdütsche ok weer biin Sport to finnen. In Adelsdörp bi Lümborg mooken se de Ansagen bi de Eishockey-Speele nu weer op Platt. Dorför hett de Macker ant Mikro extra de Platt lehrt. So döff dat ruhig wiedergahn.
Nülichst heff ik mit mien Modder an Telefon schnackt – op Platt, verstoht sik – und miene Stiefdochter hett dat wohl mithöört – Dat hört sik „witzig“ an, hett se seggt. Ingelsch höört sik wohl ok witzig an, wenn man dat dat erste Mol hörn deit. So is dat mit annere Spraaken! De lernt man an besten dörcht schnacken – und dat mook ik tonehmend, denn so langsam truun sik mehr und mehr eenfach mol Platt to antern und so denn Instieg to de Spraak to finnen. Bii´n Sport oder Chor und ok in de School, de een oder anner stiegt tonmindst af und an mol in dat plattdütsche Schipp in. So kann dat wietergahn!
Mit denn Chor harrn wi ok wedder wat beleevt – wi weern mit een „Afordnung“ no Dannenberg to de Inführung vun unsen „gewesenen“Chorleiter Jan Kukureit föhrt und hebbt dor mit de Dannebergers trällert. No dat Insingen harrn wi noch wat Tied und weern mit de ganze Soborger Trupp in een Café inkehrt. Dor weern twee Bedienungen und jede vun de harr een Anschlag op us för – Erst is dat Tablett mit een groten Kump Melkkaffee an Nobardisch rünnerfullen und de ganze Schiet und Scherben in unse Richtung, links vun us- sprütt. ´N poor Placken op een Handtasch und de Teppich harr ganz veel afkreegen. Puh, dat weer knapp. Se hebbt dat opsammelt und wischt und allens weer good – dachen wi… Denn wi sullen ok noch Melkkaffee kriegen… De erste wöör bröcht – vun rechts- und allens güng good. Doch bi denn tweeten kem de junge Kerl denn vun links – he gkeem op dat noch nich Drööge vun´t erste Malhaur to Rutschen und dat hett allwedder sprütt – dütmol ohne Scherben, avers alle harrn sik verfeert und Jürgen hett sogor de Flucht ergreepen. He keem erst wedder, as de „Luft weer rein“, also de Kellner wiet nuch wegg weer. Wat weern alle froh, dat us Schapptüch nix afkreegen hett!!! Denn wi harrn unsen Optritt jo noch för us!Nu weer´t nuch und de Kark tööfte op us. Gau noch een lütte Trälleröbung op de Straat vun de Männerstimmen – wi weern us bi een Leed noch ni ganz sikker.
So. lett jüm ni argern- bit to´n nächsten Mol
Niels
