Dat weer´t nu also… dat tweete Hansefest is vörbi. Wi harrn us ok en passlich Kledaasch utsöcht un hebbt mitmaakt – mien Sööte as en Krüderfru un ik as en Koopmann utstaffert un Hölpsmann vun de Paster.

De erste Dag weer bannig kold, denn en Bries huul üm´t Eck. Aver pladdert hett nich. Nich mol fieselt hett. Dat weer good. Un doch weer nich soveel los, as dat woll all hofft harrn. De Börgermeister hett sik kott seehn laten – as sik dat för sien Stand tohört, in fienet Dook hüllt un en moi Hoot babenop. Geev goode Spröök un beten Spijöök an alle Ecken. Klock süss makten wi denn en Gottsdeenst in de ole Hansespraak. Weern tohoop woll dörtig Lüüd dor. Un ik heff dat erste Mol in mien Leven so en Karkenglock anslagen. Mit twee Seils utstaffeert, de ut de Deck dall in de achtersten Bankregen rinbammeln. Dor heff ik mi denn an´t Wark maakt un ik heff dat würkli schafft. Nich heel liek, doch dat hett bimmelt- meist söven Minuten lang. Jungedi, dat weer en sworet Wark, dann kann ik juu vertellen. Klock süss swiegen de Glocken vun de Hillig-Geist-Kapell denn un de Gottsdeenst wöör fiert. Un dat wer richti schöön.

De Paster in witt Ornat, as dat in de Tied vör de Prussen begäng weer. De Gemeen hett sik achteran bedankt för de Gottsdeenst un harr de Spendeerbüxen an – de Klingelbüdel weer för „Plattdüütsch in de Kark“, as vertellt wöör, givt vun de Karkenbobersten keeneen Göld för dat Warken – de Plattdüütschen  mütt betahlen! 10.000 Euro mütt se elk Johr berappen, dorför, dat´t Plattdüütsch in de Kark geven kann. Is dat nich groote Swienkraam? Ik meen ja! Dor mütt wi wat an ännern! Dat is jo man keen Pappenstöhl, dat elk Jahr tosamen to kregen. Anner Geschicht to en anner Tied.

De Avendstünn´n op de Hansemarkt weer wat still. En koole Wind bloos üm´t Eck un hett woll ok de Lüüd verdreven. Sachs ok, wieldat de Ständler sik ok deelwies verkrupen harrn, de mersten Telten un Stänn weern na Klock süss al to. De letzt halve Stünn hebbt wi denn bi de Afsluss-Musik un en Drink ut de Taverne, as sik dat höört ut en keraamsche Beeker, tolustert. Klock negen harrn de Paster un ik noch en Andacht to de Nacht – doch dor weer blots en kamen. Wi hebbt denn dat Singen weglaten. Ik heff de Psalm leest, de Paster hett en poor Gedanken to´n Avend geven un as Sluss hebbt wi denn dat Vadder user beed. Weer ok schöön!

An Sünndag güng´t denn mit en Fröhstück los – Klock tein för de ehrenamtlichen Mitmakers. De Börgermeister weer ok dor, harr sik ja de Vöördag in Ornat blicken laten, doch nu weer he as Minsch ut de Tokumst vun´t 21. Johrhunnert ankamen. He hett ok noch kott Bericht geven, dat he ja bit Klock dree in de Nacht noch in dat to like Tied lopende „Oktoberfest“-Telt weer. Dor kunn de Sworpunkt woll endüüdig toordnet warrn.

He hett denn op mien Been hin bi sien Fröhstücksanspraak Klock ölben bi dat „Börgerfröhstück“ ok nocheens op de Andachten in de Kapell hinwiest, dat em dat ok en heel wichtige „Herzensangelegenheit“ weer, hett he ok noch vertellt. Man to sehn weer he denn ninich mehr. Mag ja ween, dat he bannig veel üm de Ohren hett, doch dat funn ik doch wat leeg, wo he mit „siene Hansestadt“ ümgeiht.

Bit Klock een weer de Sünn för dat Drieben op de „Hansemarkt“ denn an schienen, denn gev´t örntli Natt vun Baven. De Lüüd woorn minner un kott för fiev hebbt wi denn afbuut, allens verpackt un in de Laden trüchsleppt.

Klock süss hebbt de Paster un ik denn noch de Slussandacht holen. Dor weern man blots (of liekers) en Handvull Lüüd. Doch wi harrn en musikanten dorbi un so hebbt wi dat schön hat un sünd mit en Segen vun de Paster ut de Hansetied rut  in de Avend laten worrn.

Mi hett dat alltohop behagt, doch bi all de Opwand harr dat Hansefest mehr Acht verdeent.

Sachs is in 2020 dat Wedder mit dat Hansefest un de Magistrat hett ok en beter Oog dorför över un snackt nich blots vun sien Hartenssaak, denn dor is ja ok Stadtjubiläum – 750 Johr Uelzen. Dor bruukt wi wiss  keen Oktoberfest to, of wat meent jii!?