Moin leeve Lüüd, düt mol will ick jii wat vertellen vun een anner komisch Geschicht, de mi vundags to Gehör komen is.

All tohoop kennt doch bestimmt de Eekenpark ünnen an de Krüzung bi „Alfred“, dor wo de Bohnhofstroot op de Hauptstroot drepen deit.
Dat is eigentlich so een schöne Eck – bit vunjohren hett de Gemeinde dat Stück pleegt, mannigmol mehr schlecht as recht, aver övert Joor wör wat doon.
Nu hett mi een Bekannten vertellt, as wi över denn Tostand vun düssen Park schnackten, dat wohl de Pacht afloopen weer, und de Eigner vun düssen Grund hebt dat wohl ni so mit dat „Schönholen“ vun denn Park.
Dor licht jümmers noch dat Loof vun letzten Johr und Müll und Schiet ward mehr und mehr.

Dat find ick nich scheun und so will ick düsse Zeilen as Oproop verstohn weeten:
Hold jüm ran und mokt den Park rein, damit he wedder fikelinsch utsüüt und de Börgers und Besökers vun Soborg seggen künnt:“ Wat is dat een scheune Eck!“
Mi ward ganz bang bi denn Gedanken, dat sünst viellicht de Lüüd, de eern Gornschiet bi Nacht un Nebel in´t Holt fohrt, sik düssen Weg in Tokunft spoort… – denn hebt jii erst wat to doon!!!

Also, let jüm öbertügen und hölpt mit unser Dörp rein to moken – een scheune Bank to´n Verwielen wör sik ok wedder fein moken…
Ansonsten weeten jii jo – let jüm ni argern!!!

Bit to´n nächsten Mol!