Kuum is de Wiehnachtsmann dor west, kümmt all de nächste wichtige Dagg – de Johreswessel steiht för de Döör! Ik kann mi dor good op besinnen as dat fröher, as ik lütt weer, bi mi an Konol vunstatten güng.Ik koom jo ut dat boberste Bundesland und dor harrn wi fröher denn Bruuk vun Döör to Döör to loopen und de Lüüd een Leed to singen. Alltohoop weern wi bannig opgeregt an Silvesterdag, denn mit eenfach losgahn weer dat nich doon. Nee, jedeen hett sik mit een Kostüm und een Mask oder Schminkerie utstaffiert. Und, ganz wichtig weer ok, dat man een grooten Büddel („denn Plöder“) dorbi harr, denn de Lüüd sullen jo een Belohnung för dat fiene Singen geben. Dat weer ok glieks een goode Gelegenheit, denn „bunten Teller“ vun Wiehnachten weer optofüllen… Klock Süss güng dat denn los, wi trocken dörch de Strooten und bimmelten und kloppten bi de Lüüd an de Huusdöör. Wenn denn dat Licht in Flur angüng oder de Döör opgüng leggten wi los:
„Rummel Rummel Röder,
giff mie wat in Plöder,
Äppel oder Birn,
Zwetschen mööch wi gern –
Hau de Katt´n Schwanz aff,
hau em nie to lang aff,
loot´n lütten Stummel stohn!
Laat us nich to lange stohn,
denn wi wüllt noch wieder gohn! –
Een Hus wieter, dor wohnt de Snieder,
een Hus dorachter, dor wohnt de Slachter,
een Hus dorför, dor wohnt de Chauffeur,
mit all sien lütten, lütten, lütten Göörn!-
Prost Niejohr – schiet op ole Johr!“
Denn wöörn wi vun de Lüüd mit goode Wöör und Söötkrom belohnt. Dor geev dat´n Barg Leckereien, avers ok mennigmol ´n Appelsin, een Appel oder „lose“ Schmoltpletten. De Pletten hebbt wie denn to Hus biet „Notellen“ wegschmeeten, denn dor weern ok af und an mol ´n poor Doler mit in´Büddel klimpert woorn – und jii weeten jo: Geld deit viellicht ni dull stinken, avers dor kleevt ganz veel Schiet und Krankheit an…
De Grooten harrn dor keen Sorg mit, de harrn nich denn Plöder, nee, de harrn een Stamper an een Tüddelband üm Hals bunnen und kreegen denn no dat Singen een ut de Buddel. Meist sünd se avers nich so wiet koomen as wie Lütten. Woan dat wohl liggen hett?
So hebbt wi us denn de Tied bit Middernacht een beeten kötter mookt und dor besinn ik mi jümmer wedder gern op! Hüüt givt dat wohl ok noch een poor wenige Göörn, de düssen Bruuk wieterleeven looten. Finn ik richti moij!
Ik wünsch jii all een gooden Rutsch in´t niege Johr!
De plattsnackende Niels