Leeve Lüüd,
de Wiehnachtsmann vun us Dagblatt harr sik heel wat besünners utklamüsert. He vertellte us vun een annern Marshall Dillon (juu besinnt sik!?), de meen, he kunn för een Barg Lüüd snacken. Mag ja ween, dat he een Opdrag vun sien „Verband“ har, wat to schrieven. Aver denn to drauhen, de heele „Landbevölkerung“ wöör in Tokumst bi de „Rechten“ dat Krüüz maaken – dat is doch een mastige Utsaag! Ik kenn een heele Barg an Lüüd, de sik vör düsse Koren nich spannen laaten! Wenn denn de „Verband der Weidezüchter“ so een rechtet Volk is, mutt elkeen doch oppassen! Wohrt juu vör düsse Slag Minschen – dat is de Gresigkeit, de de Sellschapp bang wesen mutt! Un de Lüüd, de nu ok de leeve Gott bemööht, dat he sik tegen sien eegen Kreatur, de de Wulf ja woll ok is, stellen sall, vör de mutt keen sik ok wohren. Düsse Lüüd sünd de gresigen. De Wulf stellt sik blots op sien Ümwelt in. Dat wat doon warrn mutt, dat is överhaupt keen Fraag, aver mit Kanonen op de Lünken to scheeten, dat geiht to wiet! Un woneem nimmt sik denn de Minsch dat Recht, de willen Deerten as dat Damwild intotünen? Dor regt sik keeneen över op. Dat de Wildbestand bi Rot-un Rehwild un ok bi de Swattkittel veel to hoch is, wieldat de Jägerslüüd dor över de Jaahren sachs wat verkehrt maakt hebbt, nich över to snacken. Dat blots in Neddersassen dusende vun wille Deerten vun Autos (also vun Minschen!) tweifohrt warrn, blots een Randnotiz! De Presse, een Deel vun de Jägerslüüd, de bangen Lüüd, de blots noch postfaktisch dörch de Welt swulkt, un de blau-bruune Supp, de glatt as een Aal deit, de sünd hüüt „hoffähig“ in de Oogen vun veel to veel Lüüd. Sachs sulln se nich blots elke Dag de Kiekkassen anmaaken, sünnern ok de Breegen mol wedder bemööhn. Sik billn hett wat mit sik Ümdoon un interessert ween an dat, wat ümrüm un in de Welt passeeren deit, to doon. Dor sünd veel Lüüd denn doch woll een groote Flack vun af. Avers – sachs vertellt jüm dat ja een vun de, de billt sünd- nich glieks opschriegen un de Galgen un de AfD bemööhn! Nee, suutje sacken laaten, över nadenken (!) un denn anfangen mit dat Billen! Nich blots stump een Meenen of sogor Parool nasabbeln (grööhlen!) -is scheun eenfach un keen mutt nich denken! Sik informeeren un denn de Instelln vun sik sülm överdenken!- Passt dat tohoop, wat vertellt ward!? Kann ik dormit dürch de Welt gaahn!? Un wenn ik Argumente heff, denn kann ik dat Muul opmaaken. Mit Huulen as een Wulf ward nix ännert. Al gorni bi een Minister in een Demokratie (de een of anner mag sik noch dorop besinnen)! De is keen Autokraat as de Osman, woneem blots Demokratie opsteiht un kann forts allens mit een Wink ännern. Nocheens to´n Sluss – dat wat daan warrn mutt, leeve Lüüd, lett sik woll an. Man blots „postfaktisch“ to Wark to gaahn, dat lett nix!
Lett jüm nich argern!
Niels