Leve Lüüd,

ik maak mi duerhaftig en Kopp üm use Ümwelt un bliv jümmers wedder an en Saak hangen, de mi nich in de inlüchten will. Dat, wat mi ümdrifft, nömt sik in de Fackspraak „Littering“, dat is dat Wechsmieten vun „lütte Müll“ as Zigartettenkippen, Kaugummis, lütte Bonschepapier of ok de „Koffikuppjes to´n Wegsmieten („Coffee to go“), de faken an de Wegränder un in de Stratengraven to bekieken sünd. Ut welk Andreev maakt de Lüüd dat? – Dat sünd ja nich blots de jungen, de dat giern toschoven ward!? Un worüm ward de Lüüd glieks füünsch, wenn se dorop ansnackt ward of se en Straaf opbrummt kreegen, wenn se se tofoot kricht. As bi de Oproop för en sunderet Eeten föhlt se sik in ehr Frieheit bedroht. Man op de Warven vun de Anbeeters vun de Waren fallt se rin un lött sik an de Nees rümführen. Dat is en kloore Saak. Man lett sik manipuleeren un weet dat ok. En poor nich insichtige Lüüd argumenteert ja ok, dat se doch opletzt Stüern betohlt, dor weer dat doch an de Kommun, de Schiet wegtomaken. Man so is dat ja nu nich. Dat leege doran is ja, dat dat ümso ehrder daan ward, wenn al wat op de Straat liggen deit. Un so is dat denn en Spiraal, de in Gang sett ward. Ut en lütt Finzel Papp ward en groote Bült un denn en Barg. Un dat deit de Lüüd denn stören un se fangt dat lamenteeren an. Se schimpen op de Gemeen, op de Kommun, dat all so schietig is un verlangt, dat „de Stadt“ endli wat daan sall. Liekers döff dat nix kusten. Nich, dat noch de Stüern hochsett ward. Dat geiht ja nu överhaupt ni.

Lüüd, ik weet wat nix kust un enfach ümtosetten is… Bi´t Inkööpen al op minner Verpacken achten un de Schiet denn in de Emmers smieten of mit na Hus nehmen. Geiht heel enfach, un steiht nich blots dat Stadtbild good an! Un dat Smöken sallst man instellen, döcht nix. Dat kannst mi glöven.

Also, maak mit – Bregen anschalten un Dien Schiet nich in Dien Ümwelt smieten! Un wat opkleien, wat dor doch en Dösbaddel fullen leet, deit ok nich weh!

Niels